انجمن پیشگیری از مواد مخدر دانشجویان دانشگاه بناب

متن زیر نوشته‌ای است که توسط نگارنده و از طریق روبه‌رو شدن با دانشجویان و جوانان بسیاری که در دام مخدرهای جدید افتاده‌اند، نگاشته شده است.
این مطلب برای تأثیرگذاری بیشتر، با نثر متکلم وحده و داستان‌گونه روایت شده است
شش ماه پیش بود که با او آشنا شدم. احتمالا از نوع واژه‌های به کار رفته در تیتر، دریافته‌اید که را می‌گویم؟! درست حدس زدید؛ ترامادول، این مسکن خانمانسوز که در به واقعیت پیوستن این صفت ـ خانمانسوزی ـ سال‌هاست شانه به شانه تریاک پیش می‌رود و ورطه هولناکی ساخته که هزاران هزار انسان معصوم ـ و بی‌شک ابله ـ را با خود به کام آن کشیده است.

۲۶ سال از مبارزه بی امان ایران با مواد مخدر می گذرد. «كاهش عرضه» استراتژی مبارزاتی ما در طول تمامی این ۵/۲ دهه بود. در این استراتژی معتاد «مجرم» تلقی می شد و تمام سعی و تلاش دستگاه های مسئول بر مقابله فیزیكی با مواد، اعتیاد، معتاد و قاچاقچیان استوار بود. بر همین اساس بیش از ۱۰ هزار نفر از نیروهای انتظامی و نظامی بسیج شدند و سه میلیون و ۱۰۰ هزار نفر را دستگیر و زندانی كردند، هزاران تن مواد كشف و امحا شد، گروهی از معتادان و قاچاقچیان به اردوگاه ها اعزام یا اعدام شدند و زندان ها، اردوگاه ها و مراكز قرنطینه متعددی ایجاد شد.

جوانان افغان روز به روز رنگ پریده تر می شوند.خرید و فروش مواد مخدر پس از حضور اشغالگران آمریکایی و انگلیسی در کابل و دیگر شهرها رونق تاسف باری داشته است.به راستی چه اتفاقی در حال رخ دادن است؟کشت خشخاش در مزارع افغانستان چندین برابر شده است.نکته جالب توجه اینکه نیروهای اشغالگر نه تنها با این مسئله مبارزه نمی کنند،بلکه در جهت تقویت این روند شوم گام بر می دارند.مواد مخدر موجود در افغانستان باعث افزایش فعالیت سوداگران مرگ در کشورهای دیگر منطقه شده است.این سوداگران واسطه ای هستند که مواد مخدر را از مزارع خشخاش به دست مصرف کنندگان می رسانند و در این میان پول کلانی به جیب می زنند.

●●برخورد با معتادان در آمریكا
موسسه ملی سوءمصرف مواد غیرمجاز آمریكا ۱۳ اصل راهنمای جدید در مورد برخورد دستگاه قضایی این كشور با معتادان را منتشر كرده است.
به نوشته روزنامه بوستون گلوب این موسسه در بیانیه خود می گوید: نكته اصلی در درك سوءمصرف مواد اعتیادآور این است كه اعتیاد «یك بیماری مغزی است كه بر رفتار فرد تأثیر می گذارد و نیاز به درمان مخصوص هر شخص تحت نظارت دقیق دارد كه از جمله شامل دسترسی به داروهایی مانند متادون پس از آزادی فرد در جامعه می باشد.»
دكتر نورا ولكوف رئیس این موسسه می گوید:«چه شیوه ای موفق است؟ اینكه فرد معتاد را ۵ یا ۱۰ سال زندانی كنیم و خیال كنیم او بدون درمان معالجه خواهد شد؟ اما می دانیم كه احتمال عود اعتیاد در افراد بسیار بالاست.»

امروز، با توجه به نحوه تربیت فرزندان در خانواده و جامعه، افراد تا حد زیادی به سمت وابستگی های عاطفی و مادی سوق داده می شوند و حاصل چنین مسائلی تنها این است كه افراد در بزرگسالی، به هنگام مقابله با مشكلات، احساس ضعف می كنند و برای به دست آوردن آرامش خود به راه های نامناسب كشیده می شوند كه نتیجه آن تنها آرامشی دروغین و لحظه ای است.
در كمتر از ۵۰ سال پیش، در بعضی از شهرهای كشور خودمان حتی شاهد قضیه پذیرایی مهمانان با تریاك بودیم. بالطبع این گونه مسائل بی تأثیر در بروز و گسترش این پدیده زیان بار اجتماعی نبوده است زیرا جوانان و نوجوانان گمان می كردند كه استفاده از تریاك تا چه حد طبیعی است كه در مهمانی ها نیز وجود دارد. به واقع، تریاك و سیگار را مسكنی برای رهایی از غم از دست دادن آن عزیز می دانستند كه بعدها به یك وسیله پذیرایی نیز مبدل شد.

به رغم هزینه های هنگفت ۲۷ سال اخیر در ریشه کنی استعمال و قاچاق مواد مخدر آمارها نشان می دهند که تاکنون دستاورد چندانی در این مقولات نصیب کشور نشده است. در طول تمامی این سال ها معضل اعتیاد و قاچاق مواد مخدر توانسته به موازات افزایش تلاش های حکومت و دولت رشد کرده و قامت خود را در اندازه های یک معضل جدی برای جامعه ایرانی حفظ کند.
کشور ایران پس از انقلاب هر ساله ۷۰۰ میلیارد تومان به صورت مستقیم و چهار هزار میلیارد از طریق اعتبار دستگاه های اجرایی صرف مبارزه با این پدیده کرده است اما آنچه در پایان این مسیر، که امروز ماست، پیش رو دارد، معضلی جدی به نام اعتیاد است که نه تنها از گزند مبارزات در امان مانده بلکه آن را پشت سر نیز گذاشته است.

ایران‌ به‌ دلیل‌ همجواری‌ با كشورهایی‌ مانند افغانستان‌ و پاكستان‌ كه‌ جزو بزرگترین‌ تولیدكنندگان‌ مواد مخدر افیونی‌ جهان‌ هستند، همیشه‌ در معرض‌ آسیب‌ اعتیاد و ترانزیت‌ مواد مخدر قرار دارد. این‌ موضوع‌ باعث‌ شده‌ كه‌ متاسفانه‌ ایران‌ به‌ عنوان‌ یكی‌ از سه‌ كشور مصرف‌ كننده‌ اول‌ تریاك‌ جهان‌ بوده‌ و مصرف‌ كنندگان‌ زیادی‌ را در خود جای‌ دهد. از سوی‌ دیگر به‌ دلیل‌ مخفی‌ بودن‌ مصرف‌ در برخی‌ افراد، آمار دقیقی‌ از مصرف‌ كنندگان‌ مواد مخدر در ایران‌ نیست‌.
اما بر اساس‌ گزارش‌ ستاد مبارزه‌ با مواد مخدر، حدود چهار میلیون‌ معتاد در ایران‌ وجود دارند كه‌ شامل‌ مصرف‌ كنندگان‌ حرفه‌یی‌ و تفننی‌ مواد مخدر می‌شود. اما اعتیاد و مواد مخدر در یك‌ جامعه‌ نه‌ تنها فرد، بلكه‌ خانواده‌ و جامعه‌ را نیز تحت‌ تاثیر قرار داده‌ و اقتصاد و امنیت‌ اجتماع‌ را به‌ خطر می‌اندازد.
حدود سه‌ ماه‌ است‌ كه‌ نیروی‌ انتظامی‌ با همكاری‌ ستاد مبارزه‌ با مواد مخدر، وزارت‌ بهداشت‌، بهزیستی‌ و... اقدام‌ به‌ جمع‌آوری‌ معتادان‌ تابلوی‌ خیابانی‌ كرده‌ است‌.
این‌ معتادان‌ كه‌ اكثرا تزریقی‌ هستند، پس‌ از جمع‌آوری‌ به‌ مراكز ترك‌ و بازتوانی‌ كه‌ مستقیما زیر نظر ستاد مبارزه‌ با مواد مخدر و وزارت‌ بهداشت‌ كار می‌كنند سپرده‌ می‌شوند. البته‌ با توجه‌ به‌ سوابق‌ اجرایی‌ در مورد بازتوانی‌ متعادان‌ مردم‌ چندان‌ اعتمادی‌ به‌ اجرای‌ كامل‌ و مستمر این‌ نوع‌ طرح‌ها ندارند.
كارشناسان‌ معتقدند اجرای‌ یك‌ طرح‌ به‌ صورت‌ مستمر و كنترل‌ و نظارت‌ دقیق‌ بر روی‌ آن‌، جزو اصول‌ اساسی‌ مدیریت‌ محسوب‌ می‌شود.
اما تجربه‌ نشان‌ داده‌ كه‌ اینگونه‌ طرح‌ها از پشتوانه‌ نظارتی‌ و كنترلی‌ قوی‌ برخوردار نبوده‌ و در نیمه‌ راه‌ متوقف‌ می‌شود.

آسیبهای اجتماعی از عوامل تهدید کننده حیات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی هر جامعه هستند که شکلهای مختلفی دارند، در جامعه امروز ایران، اعتیاد به مواد مخدر از مهمترین آسیبها است که می بایست به پیشگیری از آن اقدام و راهکارهای مناسب را به کار گرفت، از جمله عوامل بسیار مؤثر در این زمینه تقویت معنویت در نوجوانان و جوانان به عنوان سپری محافظ برای جلوگیری از خزان تلخ آینده سازان کشور است .
امروزه مواد مخدر به راحتی قابل دسترسی است و مدت زمان دسترسی به آن نیز کاهش یافته است. سن مصرف کنندگان، روز به روز کاهش می‌آید، به طوری که در حال حاضر گفته می‌شود از ۱۵ سال به بالا درگیر این پدیده زیانبار هستند.
با وجود اینکه پیشگیری از اعتیاد، قبل از درمان کار پیچیده‌ای است، اما مؤثرترین و موفقیت ‌آمیزترین روش است که توجه به آن، از آسیبها و زیانهای بعدی جلوگیری خواهد کرد .

تعدادشان می‌تواند به اندازه جمعیت دنیا باشد. آنان از افراد و گروه‌های مختلفی تشكیل شده‌اند، در هر نقش و سمتی دیده می‌شوند.
می‌توانند مادر باشند یا پلیس، پزشك، راننده، هنرمند، محقق و حتی دانش‌آموز؛ فرقی ندارد از كدام راه و با چه روشی وارد می‌شوند، فرقی نمی‌كند از كدام نقطه جهان هستند و چگونه می‌اندیشند، مهم این است كه همگی آنان یك هدف مشترك دارند و به یك افق چشم دوختند، افقی كه برای تمامی‌ جهان به شكل آرزویی دست‌نیافتنی است و فقط امیدوارند كه بتوانند به‌اندازه روزنه‌ای حتی باریك دل سیاهی را بدرند.
چون با نخستین روزنه‌هاست كه سیاهی نا‌امید می‌شود. آنان به دنیایی عاری از اعتیاد می‌اندیشند و برای آن گام برمی‌دارند. امروزه جهان، مبارزه با مواد‌مخدر را به دو بخش كلی دولتی و مردمی تقسیم كرده است. عمدتا مسوولیت‌های كلان همانند ممنوعیت کشت و تولید مواد‌مخدر و مبارزه با قاچاق، از سوی دولت‌ها برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری می‌شود و برنامه‌های خرد‌تر مبنی بر فعالیت‌های فرهنگی، درمان و پیشگیری بیشتر از سوی سازمان‌های غیردولتی و مردمی انجام می‌پذیرد.
هرچند ایران در زمینه مبارزه با مواد‌مخدر در بخش دولتی از پیشینه‌ای قدیمی‌تر و حتی قدرتمند برخوردار است اما در بخش نهادهای مردمی همانند نوزادی تازه متولد شده است. با این حال این كودك با همه كوچكی خود در زمان كوتاه توانسته موفقیت‌های چشمگیری را از خود نشان دهد.

با نگاهی به تاریخچه مصرف مواد مخدر در هندوستان می توان شاهد بود که هندوها از دوهزار و هشتصد سال پیش، برگ ها و رزین گیاه شاهدانه را در مراسم مذهبی خود استفاده می کردند که مصرف آن هنوز هم ادامه دارد. اما افزایش اعتیاد زنان پدیده یی است که ارتباطی با سابقه تاریخی این کشور ندارد.
هندوستان به عنوان یکی از پرجمعیت ترین کشورهای جهان بعد از اصلاح اقتصادی خود از سال ۱۹۹۰ رشد چشمگیری در راه اقتصاد و توسعه داشته است و با توجه به آمار ارائه شده از سوی سازمان بهداشت جهانی (WHO) این کشور در بین ۱۶۳ کشور بررسی شده در سطح جهانی، درخصوص استفاده از مواد مخدر رتبه ۱۵۱ را دارد. این آمار در مقایسه با کشورهای همسایه هند که آمار بالاتری از اعتیاد را به خود اختصاص داده اند شاید به خاطر گاندی باشد زیرا او در سال ۱۹۲۰ مبارزاتی را علیه مواد مخدر انجام داد و حتی در یکی از سخنرانی های خود گفته بود؛ «دولت ها به خاطر منافع خود مردم را به بلای خانمانسوز و نابودکننده مصرف مواد مخدر مبتلا کرده اند.»

هیچ انسانی از هنگام تولد معتاد نیست و هیچ فردی تمایل به معتاد شدن ندارد. همه افراد در خطر ابتلای به اعتیاد قرار دارند اما سازوكارهایی می‌توانند افراد را مستعد ابتلا كنند و بعضی ویژگی‌ها نیز محافظت‌كننده به شمار می‌روند. این عوامل مستعد‌ساز در حضور عوامل دیگری كه آنها را عوامل شروع كننده می‌نامیم، ممكن است به نخستین نوبت مصرف منجر شود و در ادامه به علت تاثیر مواد و عوامل دیگر، این رفتار نامناسب تكرار می‌شود.
اطمینان به اراده فردی برای جلوگیری از اعتیاد، نقش مهمی در این مسیر دارد اما در مقابل فردی كه وابسته می‌شود، با تاثیر عوامل دیگری، بیشتر در این وضعیت باقی می‌ماند و تلاش‌های وی برای رهایی از این وضعیت ناكام می‌ماند. این عوامل در چهار بخش عوامل زمینه‌ساز، عوامل موثر در شروع، عوامل موثر در ادامه و عوامل موثر در باقی ماندن تقسیم‌بندی می‌شود. چنانچه شما دارای شرایط و عوامل زمینه‌ساز و شروع كننده باشید ولی از عواقب آن آگاهی داشته باشید، روش‌های مقابله با مشكلات و استرس را یاد گرفته و شخصیت تكامل یافته و قوی داشته باشید، می‌توانید خود و دیگران را از گرفتار شدن دور نگه دارید.

پرسه در كوچه پس كوچه‌های این شهر غبار گرفته و دودآلود گاهی مرا و تو را می‌رنجاند. هریك از ما درعبور از آنها هزاران بار چهره‌هایی دیده‌ایم كه با وجود جوانی، تكیده‌اند. با دندانهایی زرد وموهایی ژولیده. برخی از این آدم‌ها گویی از جنس هیچ ‌كسی نیستند .آنان به دنیایی دیگر تعلق دارند. دنیای سرشار از پوچی و تهی از آرزو.
معتادان هر روز بیشتر و بیشتر برای رسیدن به آرامشی نشئه‌آور، از دنیای واقعی و جامعه فاصله می‌گیرند گویی هیچ بازگشتی برای آنان متصور نیست. طلاق، جدایی از خانواده، آوارگی، بیماریهای واگیر و هزاران نگون‌بختی دیگر هر روز در كمین آنان است.
در پس آپارتمان‌ها و برج‌های سر به فلك كشیده تهران، فلات‌هایی عرصه گشوده‌اند كه دخمه‌هایی دهشتناك دارند و این دخمه‌ها هزاران معتاد را كه موریانه‌وار می‌زیند درخود جا داده است.
بسیاری از این آدمهای نگون‌بخت شاید سنی كمتر از ۱۶ سال دارند، اغلب نیز دچار بیماری مهلك ایدز شده‌اند. آنان مثل قاصدكی كه زیرباران مانده به زحمت از كوچه‌ها می‌گذرند.

تعداد كسانی كه موفق به ترك اعتیاد می شوند كم نیست. این عده با طی مراحلی سرانجام از دام اعتیاد برای همیشه رها می شوند.
▪چگونه؟
یك پاك به نام حسین. ب ۴۸ ساله، متأهل و دارای چهار فرزند كه دو سال و نیم است ترك اعتیاد كرده در این گفتگو از چون و چند نجات از اعتیاد خانمانسوز با ما سخن می گوید.
او كه عضو انجمن معتادان گمنام (NA) است از ۱۲ گام برای ترك اعتیاد یاد می كند.
گام اول؛ اعتراف به عجز در برابر اعتیاد، گام دوم؛ باور به نیروی برتر خداوند برای رهایی، گام سوم؛ اراده برای مراقبت از خود، گام چهارم؛ نوشتن ترازنامه اخلاقی.
او اكنون از گام پنجم و ششم یاد می كند.
● شما در قدم چهارم، ترازنامه اخلاقی خود را نوشته اید. در قدم پنجم چه كاری انجام می دهید؟

«اعتیاد دیگر یک جرم نیست بلکه یک بیماری تلقی می شود.» در روزهای اخیر این جمله در همه اماکن مربوط به معتادان از اماکن ساماندهی گرفته تا انتظامی و دادگاه ها شنیده می شود، چه آن را یک قاضی در مقابل زنی بگوید که از اعتیاد همسرش به تنگ آمده و چه مقامی از سازمان مبارزه با مواد مخدر آن را بر زبان آورد. به هر حال با این جمله به نظر می رسد مسوولان بر آنند که در برداشتن گام بلندی در راستای مبارزه با مواد مخدر اقدام سریعی کرده اند و از این پس، این طبیبان هستند که باید با معتادان دست و پنجه نرم کنند.

افرادی كه در بزرگسالی به سیگار معتادند اغلب برای اولین بار طعم تلخ سیگار را قبل از ورود به دبیرستان و یا پیش از فارغ التحصیلی از دبیرستان چشیده اند و این آغاز اعتیاد به سیگار در آنها بوده است.اعتیادی كه از آن مقطع آغاز و گاه تا آخر عمر همراه آنها است.سیگار جدا از نوع و مارك آن عاملی برای ایجاد بسیاری از بیماری ها است. ناراحتی ریه، اختلال در عملكرد ریه ها، سرفه مزمن، بی حسی، سستی و تنبلی، بیماری های تنفسی نظیر تنگی نفس، آسم، آلرژی و .... افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی به خصوص سكته قلبی، سرطان ریه، مثانه، دهان و ... از بیماری های رایج ناشی از مصرف سیگار است و مهم تر این كه به هرمیزان شخص از سنین پایین تری سیگار كشیدن را آغاز كرده باشد احتمال ابتلا به این بیماری ها بیشتر می شود.

«گام نخست بهبودی یك معتاد، رسیدن به لحظه اعتراف برای اعلام وابستگی به مواد مخدر و گام دوم، خودشناسی و ایمان به ترسیم فردایی بهتر در سایه رهایی از بیماری است.اما در گام سوم كه پیش روی یك معتاد تا لحظه رهایی است، درك وجود خدا در لحظه لحظه زندگی گذشته و امروز اوست.» این گوشه ای از حرف های یك معتاد رو به بهبودی است كه دوازده قدم را برای رهایی از اعتیاد در پیش گرفته است. شیوه ای نوین كه این روزها از آن بسیار می شنویم.گفت وگوی پیش رو این امكان را به مخاطب می دهد تا تحول آدمی را نه به عنوان یك بیمار رو به بهبودی كه در بعد وسیع تر آن یعنی ارتباط مخلوق با خالق خود به تصویر ذهنی خود بكشاند.

میانگین معتاد حرفه ای در میان دانشجویان از نرم جامعه کمتر است، اما تحقیقات نشان می دهد رشد آمار دانشجویانی که به صورت تفننی برای یکبار مواد مخدر مصرف کرده اند، نگران کننده است.همانطور که درباره معتادین در جامعه نمی توان آمار دقیقی ارائه داد، آماری در خصوص تعداد دانشجویان معتاد حرفه ای در کشور وجود ندارد. ضمن اینکه نسبت دانشجویان درگیر با مواد مخدر در شهرستانهای مختلف متفاوت است و آمار روز به روز تغییر می کند از این رو ارائه آمار در این زمینه غیر علمی است.

وقتی به هم رسیدند فقط با هم دست دادند و از کنار هم گذشتند. فکر می کردم که دو تا دوست هستند که برای رفتن به مدرسه با هم قرار گذاشته اند، به همین دلیل منتظر بودم که با هم سلا م و احوالپرسی کنند و با هم به طرف دبیرستان حرکت کنند، اما این طور نشد. آن دو بعد از دست دادن خلا ف جهت همدیگر حرکت کردند و رفتند. برحسب اتفاق مسیر من با یکی از آنها تا نزدیکی دبیرستان یکی شد.
در طول مسیر او با چند نفر دیگر هم دست داد و بدون هیچ صحبتی از کنار هم رد شدند. وقتی آن پسر با نفر دوم و چند نفر دیگر هم فقط دست داد و رد شد، متوجه شدم که او با هیچ کدام آنها دوست نیست. آنها دو طرف یک معامله بودند که فروشنده قبلا پولش را گرفته بود و حالا جنس را به دست خریدار می رساند.
با دیدن این صحنه ها کلی فکر به ذهنم خطور کرد. دبیرستان رفتن ما کجا و مدرسه رفتن بچه های الا ن کجا؟ آن موقع اگر خیلی هنر می کردیم دور از چشم مسوولین مدرسه یک کتاب غیردرسی، آن هم با دوستانی که خیلی صمیمی بودیم، رد و بدل می کردیم. از همان موقع هم و غم مان این بود که بعد از تمام شدن درس مان بتوانیم یک شغل آبرومند هرچند با درآمد کم داشته باشیم. اما بعضی از نوجوان های امروز به چندرغاز راضی نیستند و می خواهند یک شبه راه صدساله بروند، حتی اگر به قیمت جان و زندگی هم کلا سی هایشان تمام شود.

در کنگره به شخصی که برای رهایی از اعتیاد آمده ودرمانش را شروع کرده باشد ، دیگر معتاد نمی گوییم ، البته به چند دلیل که یکی از آنها بار منفی کلمه معتاد است ودیگری اینکه صفت های گذشته نمی توانند در انسان صادق باشند ، زیرا انسان جاری است ،و... پس به او مسافر میگوییم .
اما دروان درمان را که حدود یازده ماه طول میکشد تا فرد مصرف کننده ، مواد مخدرش را قطع کند ، سفر اول میگوییم .
وبعد که او رها شد باید خودش را بشناسد ، البته مقدمات آن در سفر اول فراهم شده است، درواقع خودش را دریابد وبتواند با استفاده از نقاط مثبتی که دارد در صدد رفع عیوب خود بربیاید ، یا همان معرفت ، که سفر دوم است.
واما طی این مراحل که با کمک گرفتن از راهنما انجام میشود ، وبرای هرکسی بنا به تجربه وکسب دانا یی هایش متفاوت است ، شناخت قادر متعال ونزدیک شدن به فرمان عقل است .که سفر سوم نام دارد.

هر روز عدّه زیادی از مردم، به اراده خود، اعتیادشان را ترک می‌کنند. البته این تصمیم‌گیری یک شبه اتفاق نمی‌افتد. موفقیت در ترک اعتیاد هنگامی صورت می‌گیرد که فرد تشخیص دهد که اعتیاد با یک چیز دارای ارزش برای او تداخل دارد و نیز به خود اعتماد پیدا کند که می‌تواند تغییر کند.
تغییر کردن، کاملاً طبیعی است. بدون شک، رفتار خود شما نیز در بسیاری از جنبه‌های زندگی با رفتار دوران نوجوانی‌تان متفاوت است. به همین ترتیب، از این به بعد نیز شما در طول زمان خواهید توانست بر مشکلات رفتاری خود غلبه کنید و برخی رفتارهای خاص خود رابهبود ببخشید. ما با وجودی که به تغییر یافتن اعتقاد داریم امّا بنا به دلایلی، اعتیاد را از این امر مستثنی می‌کنیم. ما معمولاً به اعتیاد به صورت پدیده‌ای که فرد را در بند یک الگوی رفتاری غیرقابل اجتناب قرار می‌دهد می‌نگریم. علم اعصاب نیز اعتیاد را به عنوان یک بیماری مغزی تقریباً ماندگار و همیشگی در نظر می‌گیرد. صرفنظر از این که چند سال پیش دوست شما آخرین جرعه مشروبش را نوشیده باشد، هنوز به عنوان یک فرد الکلی در نظر گرفته می‌شود. واژه معتاد بیانگر هویتی است که هیچگونه تغییری را نمی‌پذیرد. گویی فرض بر این است که فرد معتاد نمی‌تواند تغییر کند یا تغییر نخواهد کرد.